Dag mooi mens. Weet je wat er zo mooi aan jou is? Dat er geen tweede persoon zoals jij bestaat. Besef je dat? Laat dat maar even bezinken. Nee, echt. Er bestaat geen tweede persoon op aarde die precies is zoals jij! Wauw. Echt? Ja, echt. Alleen al om de volgende twee redenen.
Ten eerste: Je hebt unieke ervaringen & inzichten
Door alle persoonlijke ervaringen die jij in je leven opdeed, heb je dingen gevoeld en geleerd. Het brein waarmee je geboren werd, heeft op basis hiervan voor jou belangrijke kennis en inzichten opgeslagen. Bijvoorbeeld dat mensen glimlachen wanneer je ze een oprecht compliment geeft. Of dat groentesoep je herinnert aan ziek zijn, omdat je dat als kind altijd kreeg als je ziek was. Misschien ben je wel gevoeliger voor geluid dan voor beeld, of ben je beter in taal dan in wiskunde. Ieder brein is uniek in zijn gevoeligheid, kunde en behoeften. Daarom zijn jouw kennis en inzichten net een tikkeltje anders gekleurd, ook als je dezelfde ervaring opdoet als de mensen om je heen. Waar je opgroeide, wie je familieleden, vrienden of vriendinnen waren, je docenten en medestudenten; alles beïnvloedde jou. En jouw unieke brein gaf het een plek die voor jou belangrijk was, of koos ervoor het te vergeten.
Je las boeken die je moest lezen en ook boeken die je zelf graag wilde lezen. Zag films en luisterde muziek. Je bent gaan reizen, of juist niet. Ontwikkelde voorkeuren voor eten, studies, werk, mensen, gedrag, hobby’s, interieur enzovoorts. Je deed kennis op en leerde jezelf en je medemens beter kennen naarmate je langer op aarde rondliep en ervaringen opdeed. Jouw brein maakt betekenis van alles. Het verbond alle nieuwe kennis en ervaringen met wat het al wist. En doordat het hierdoor betekenis kreeg, ging jij je gedrag hierop aanpassen en die levenslessen doorgeven. In gesprekken, via kunst, je werk, of online. Als dit schuurde met de levenslessen van de ander, diende je eigenlijk zowel die ander als jezelf. Want door die schuring raakte je beiden meer overtuigd van je eigen wijsheid. Als jouw levenslessen door iemand omarmd werden, voelde die zich dankzij jou ook weer bevestigd. Zo diende je altijd iedereen die op jouw pad kwam.
Jouw leven op aarde is dan ook erg betekenisvol geweest.
Je hoefde hiervoor niets anders te doen dan mens te zijn en te leven.
Ten tweede: Je hebt unieke kwaliteiten & talenten
Door je unieke ervaringen en inzichten kwam je erachter wat je tekortkomingen zijn, maar ook dat je bepaalde kwaliteiten hebt en bepaalde talenten. En dat die door jouw persoonlijke kennis en ervaringen op jouw unieke eigen wijze tot uiting kunnen worden gebracht. Want niemand is immers exact als jij en heeft dingen exact op dezelfde manier beleefd als jij. Hierdoor heeft niemand exact dezelfde behoeften of verlangens als jij en kan niemand exact hetzelfde produceren als jij – het kan hooguit op elkaar lijken. Dus mensen kunnen dezelfde rol of functie als jou hebben, maar ze zijn toch verschillend. Mensen willen misschien allemaal liefde en respect, maar verstaan hier misschien net andere dingen onder dan jij hieronder verstaat.
We kunnen op elkaar lijken, maar zijn dus allemaal uniek!
Het verschil tussen ons, is precies het cadeau wat we elkaar geven. Doordat je verschilt met een ander, merk je wat je zelf belangrijk vindt. Je ontdekt ook dat er ondanks al die verschillen wel degelijk overeenkomsten bestaan. Universele dingen. Iedereen wil erkenning, liefde, gezond zijn en zich veilig voelen. Zijn plek innemen. Onderdeel zijn van een ondersteunende groep vrienden of een familie. Zijn of haar doelen halen. Het is alleen voor iedereen net een tikkeltje anders wat iedereen onder al deze begrippen of levensdoelen verstaat. Uiteindelijk doen we allemaal – van moment tot moment – wat ons het beste lijkt op basis van onze kennis en ervaring. We proberen als het even kan op onze eigen manier ons leven of de wereld beter te maken, ook al kunnen we soms even verdwalen (waar we dan ook weer van leren).
Conclusie: De mens is een prachtige paradox
We mogen allemaal ons plekje veroveren op de wereld en onze eigen uniekheid delen. Op die manier maken we de wereld (afhankelijk van het perspectief van de unieke ander) beter of slechter. Als iedereen persoonlijke ervaringen en kennis opdoet en op basis hiervan leeft en handelt – lijkt het discutabel om te verkondigen dat er een absolute waarheid of een absolute gedragscode bestaat die voor iedereen in elke situatie passend is. Ik leerde al vroeg dat het een gebrekkige veronderstelling is dat als iets voor jóu klopt, het automatisch voor iedereen moet kloppen.
Duizelt het je al? Wat ik probeer te zeggen hiermee, is dat niemand beter of minder is dan een ander. Een koning is niet beter dan een kazenmaker. Een politieman is niet beter dan een putjesschepper. Een burgemeester niet beter dan een bakker. Een coach niet beter dan een coachee. Iedereen is nodig, want iedereen is betekenisvol geweest en zal dit gedurende zijn of haar leven blijven. We brengen iets wat een ander nooit volledig op diezelfde manier kan brengen of oplossen. Ode aan onszelf: wat kunnen we veel van elkaar leren.
Misschien heb je inmiddels de prachtige paradox ontdekt. Want als iedereen uniek is, zijn we dus allemaal gelijkwaardig. Radicaal gelijkwaardig zelf. En deze radicale gelijkwaardigheid, hebben we in de huidige tijd hard nodig. Zonder je meer of minder te voelen dan een ander, beland je namelijk vanzelf weer in een open hart. Een hart waarin je zonder oordeel ruimte geeft aan het verschil met de ander. En dat is wat ons in mijn ogen écht met elkaar verbindt. Dat is in mijn ogen liefde. Liefde in onvoorwaardelijke vorm.
Ode aan jou en wat jij komt brengen.
Ode aan mezelf die ik dankzij jou ben geworden.
Ode aan alle mensen die samen radicaal gelijkwaardig zijn in hun uniekheid.